خجالت که می کشی از کاری که از تو سر زده و بنا نبود و قرار بود به از این ها باشی....تازه می فهمی. فقط آن دقیقه ای که تصمیم گرفتی پایت را کج بگذاری درگیر این کج روی نبوده ای....یک جورهایی باید خدا را شکر کنی که آن دقیقه پیش آمد و آن کج روی قدیمی که در لایه های زیرین تو جریان داشت سر باز کرد و شرمندگی برایت درست کرد و باد غرورت را خالی کرد و به تو فهماند که کذلک حکومتها مغرور می شوند و به چپ روی ها احتیاج پیدا می کنند تا بادشان را خالی کنند....
ولی چیز دیگری هم هست که باد من را خالی کرده است
چی؟
سانچی؟
تقریبا .....یک راهنمایی می کنم به یمن و به روهینگیا ربط دارد.....
غیر از آن یکی "چیزی" ، یک چیز دیگرتری هم هست...
چی؟
آخرالزمان؟
تقریبا.....یک راهنمایی می کنم به طول مدت حکومت امام زمان طبق روایات ربط دارد...
حالا قبل از این که سرشکستگیم را از کشفیات جدید بیشتر توضیح بدهم می خواهم بگویم همه اش چاره اش توبه است. توبه از غرورها ...همان چیزهایی که انسان را رفته رفته سنگ می کنند و ایمانش را به خدا می کشند و عشقش را از بین می برند و آدم را به بت خودش تبدیل می کنند و او نمی فهمد که خدا را از دست داده است. وقتی که عشق میان یک دختر و پسر با همه شور و طوفانی که دارد...این همه آسیب پذیر است که از پژمرده شدن عشقها و رنگ عوض کردنهایش این همه داستانها نوشته اند و این همه طلاقها در میان کسانی که قدرتش را دارند که با عشق زندگی کنند رخ داده اند....پس عشق میان یک خدای ناملموس و یک بنده ی فراموشکار خیلی خیلی آسیب پذیرتر است و کذلک ایمان...و گفته اند شرک از راه یافتن مورچه سیاهی بر سنگ سیاهی در شب تاری .....نا ملموس تر بر قلب انسان راه می یابد....
حالا توبه اما از چه...
توبه فردی و جمعی از غروری که نفت برای ما درست کرده است طی این ایام ..ما در بین امثال یمن و روهینگیا و کلا ملت های مستضعف جهان که انقلابمان مدعی آنها بود و اگر نمی بود هم خودمان باید بهای بودنمان و عشقمان را با طرفداری از آنها می دادیم، بورژواهای مغروری هستیم که به اشاعه ایدئولوژی ای که پس از غرور به چیزی ضد خودش در ما تبدیل شده، به بتی علیه آن اعلای آسمانی در ما تبدیل شده، با تفرعن مخصوص خودمان مشغول هستیم و بوده ایم...
دودی که از سانچی به آسمان رفت ...آهی بود که از نهاد مظلومانی که حواله شان دست ما بود برخاسته بود!
خوشمزه تر آن است که اتفاقی که در پس پرده منجر به این دود کردن شده ....نظیر همان چیزی باشد که برای ایرباس دوازدهم تیر شصت و هفتمان رخ داد.....این دیگر سرشکستگی واقعی است!
ترامپ ما را زده باشد و پیغام داده باشد که اگر غلط اضافی بکنید نفت بی نفت! تحریم روی تحریم!
سرشکستگی از روزی که مثل یمن لخت و خالی نشسته باشیم...آن روز از ایمانی که با آن داشتیم یمن را به خیال خودمان شارژ می کردیم هم خبری نیست تا شکم اگر خالی است ...دل تهی نباشد!
سرشکسته ام از این که موجودیتم هویتم ماهیتم ایمانم و همه آنچه منم توی کشتی هایی با پرچم پاناما در معرض انواع خطرها....به حول و قوه تو جابجا می شود و من هنوز دارم به خودم افتخار می کنم و آنچه را که رهیر از تریبون ها محض آبرو داری و حفظ وجهه اسلام ...اعلام می کند، برای خوابیدن روی پر قوی غرور استعمال می کنم.
سرشکسته ام از روزی که کودکانم گرسنه باشند و ای بسا ....خودم بخورمشان! تا زخم معده ام آرام بگیرد...
سرشکسته ام از این که امام زمانی که همه چیزمان را به او محول کرده ایم طبق برخی روایات سه یا پنج یا هفت یا فوقش نه سال در زمین حکومت خواهد کرد....
این یعنی از نه هزار سال تمدن بشر....بیشترش به تلاشهای خودش وابسته است...نه به حواله دادن به امام زمانش!
