بوته زار

بوته زار رمانی 800 صفحه ای منتشر شده در سال 72 ولی داستان درباره 1323 و حوالی آن است. با یک عالمه اطناب! علی محمد افغانی بعد انقلاب شور و شیدایی هایی که در قره سو داشت را رنگ و لعاب های مختلفی زده است، توده ای ها و حزبی ها در داستانش هستند اما در متن اصلی نه ...داستان آسیاب است و مشقتهای مافوق تصورش که به مشقات معدنچیان ژرمینال پهلو می زند اما از اربابان خیلی خرده تر و غیر مالک تر از مال ژرمینال حرف می زند..کشته مرده جریان ملال انگیز  و ملایم و البته  شدیدا واقعی قصه هستم. افغانی خودش هم در کف گل بهار است و در غم توکل....بوته زار ماجرای هویت است....هویتی که توکل برای فراچنگ آوردنش از آرمان خواهی های رندانه و بلند پروازانه تا بد مستی ها در نوسان است ...و مردمی که تحویلش نمی گیرند و او را که علی رغم دارا بودن زحمت کش است و ستم هم کم ندیده...  اما ایه شرافت قهرمانانه نیست....توکل کسی است که انسان ایرانی باید کلاه نمدی غرور اندود و چرک او را لای بوته زار تشخیص بدهد...بوته زار جایی است...