دنیا

دوستی توی بحثی به طرفداری از آدم مشکوکی گفت

قضاوت فقط با خداست

حرفش به دلم نشست و به فکرم برد

یاد این جمله هم افتادم

برآستانه ی میکده گر سری بینی

مزن به پای که معلوم نیست نیت او

ای من 

ای هواهای به نفس آلوده ام

ای ز لذت پیکر فرسوده ام

ای تمناهای بالاتر 

ای فتنه های پرشرر

ای نیتهای از اخلاص دور افتاده ام

ای ایمان  من

همه تان را صدا کرده ام تا سرتان داد بزنم

باید دنیا در چشمانتان از پر کاه خشکیده و تفاله های قیچی شده دامداران بی ارزش تر باشد. از نفرات قبل از خودتان پند گیرید پیش از آنکه بعدی ها از شما پند گیرند...این دنیا را رها کنید که 

از شما شیفته تران و مشتاق تران را رها کرد

رها کنید تا نیتهایتان وافر شود

 از دنیا بزرگتر شود

کاملتر شود و  ایمان را مطمئن تر کند

تکثیر شود تا به همه جای جامعه و تاریخ بشریت نفوذ کند

هعییییی شود آیا؟