نسخه ی من

نه بنری در کار است نه داربستی

نه منبری بنام است نه مداح حاج محمود کریمی است

نه کسی تبلیغ کرده است نه مهمانی غیر از خودمان هست

قصه این بار هم درباره اوست اما نامکرر است

قصه ی مظلومیت و غربت خانوادگی را از قله منبرها گفته اند در همایشهای جهانی ترسیمش کرده اند به شعر ها سروده اند کتیبه کرده اند و سر بازارها را سیاه پوش کرده اند اما داستان بیش از این حرفها در اعماق یک خانواده رخ داده است .انگار وقتی اعضای روضه بیش از اهل یکی دو بیت نیستند قصه ملموس تر است 

و گریه معنی دار تر

حالا اعضا و جوارح یک فکر جان می گیرند

حالا روضه را در طول تاریخ ترجمه شده در سینه ات داری

جالا می فهمی آن انسان 250 ساله ای که در کربلا زخمها کشتندش و گریه ها شستندش همین امروز هم در حال شهید شدن است و جان تو را به یاری می طلبد....حالا داستان ملک و مملکت داری می آید دستت حالا می فهمی که چرا هر کاری بکنی از نیزه های تهمت و سنگریزه های نفرت در امان نیستی

روی زمین خدا که جای حکومت بهترینهاست حالا و همیشه که خق شهید مانده است اگر این طرفی  هستی سینه ات را برای سم اسبهایی که شیاطین هی می کنند آماده کنا

اگر خامنه ای امتی هر کرونایی که می میرد سنگ ریزه ای یا نیزه ای حواله ات می شود....بنشین و بربخوان خدایا مرگ را بر من آسان بفرما

و یادت باشد روی صندلی این حکمزانی نشستن شهید شدن  وبه خاک و خون کشیده شدن را هم دارد

نسخه ی من دریافتن این همه راز در یک روضه ی خانگی بود....توی خانه تاریخ را مرور کردم و فهمیدم شهید شدن بهترین قسمت ماجرای داعیه داری برای خکومت است و برای خاموش کردن هواهای نفسانی ای که حکومت را اسب نفس چرانی کردهاندک