کتابش را از خیلی وقت پیش که دوست عزیزم معرفی کرده دانلود کرده ام اما هنوز نرسیده ام بخوانم که معلوم نیست چطوری خود ستتاره صدایم می زند و می افتم به جان کتابش و لذتی می برم که نپرس و البته خونم
چنان می جوشد که می خواهم همین الان ثبت احوال را رها کنم و بروم مددکاری اجتماعی بخوانم و این کاره بشوم و بجه هایم هم که دیگر بزرگ شده اند و بس است دیگر سهمم را از زندگی آرام گرفته ام حالا نیاز به کمی حل شدن در مردم درد مند دارم
الهی وربی من را بیانداز در این مسیر
پرستار آی سی یو است . شوهرش باهاش قهر کرده.....ازش می خواهد ترک خدمت کند. باهاش حرف نمی زند، از دیروز عصر که رفته آی سی یو(وای که چه شلوغ شده همه جا را و حتی توی حیاط بیمارستان را کرده اند آی سی یو) امروز صبح رسیده خانه...شوهرش با دخترشان خوب تا نکرده از این وضع راضی نیست خب! حالا دختره را آورده پارک توی دق داغ آفتاب
نه من تغییر کرده ام ...هیچ آرزوی خشک و خالی هم نمی کنم که جای او باشم...نه همین کنج عافیتمان بهتر است. برای خودمان از کرونا و کر و فرش فاصله گرفته ایم و خوشیم به این فکر که لابد ما ایمنی پیدا کرده ایم . مثلا فلان تب و سرفه و بدن دردمان لابد کرونا بوده است و دیگر بقیه جهان دارند می سوزند به ما چه ....حالا اگر خوب دقت کنیم احتمالا برای بقیه کمی متاسف می شویم اما به هر حال ....همین بی خیالی را عشق است و شغل راحت اداری را و....
نه یادش بخیر جوانتر که بودم همین طور جوش می زدم که من باید بروم ...نه جلوی من را نگیرید من وظیفه ای رسالتی چیزی دارم ...من باید بروم توی خط مقدم سرخ بشوم..اصلا شهادت آرزوی دیرینه ام بوده است. اما الان جی؟ چقدر مگر دنیا بهم مزه داده است که این آرزو مثل مرغی از دلم پریده است و رفته است و برایم لن ترانی خوانده است که از گوشه بامی که پریدیم پریدیم؟؟؟
بکارت صبح به لب نگشودن با اغیار است. به خواندن کلمه معتصمین و مقاله متحرزین است
اندوه بکر است و نو به نو.
ای الاه ...ای لا الاه ....تنها ابدیت توست که سرمایه ماست. پلی است برای گذشتن از منجلاب تمساح زیرش دهان باز کرده ی روزمره
آهای اهالی شهر صبح شنبه تان به خیر و عافیت
هیچ خبرتان نکردند که حالیا در گذر روزمره عادت آلودی که هیجانش این روزها تعقیب و گریز با ویروسهای ناشناخته است برخی ابدیتشان را می سازند.
برخی ابدیتشان را به زور در دنیا دارند می سازند و خیال نکن این همه زور که اینها در این ساختن دارند خرج می کنند هدر برود گیرم که عاقبت با مستضعفین باشد اما حالا کو تا عاقبت
این همه که ای شهرمن کشور من حواست نیست با پهباد راه افتاده اند سوله پلمپ شده ات را در قلب کشورت می کوبند در نطنز در احمدی روشنت می کوبند طوری که هرگز نتوانی روی این پا بایستی
وزارت خارجه شان هم پیام می دهد که حواسمان هست که منافع ملتتان با مقاصد دولتتان تلاقی نکند و اصلا توی این اوضاع خرابی که برایتان درست کرده ایم این حکومتتان چطوری دارند مقاصد شوم خودشان را پی می گیرند؟
و همه خفه خون گرفته اند الا این که دروغ بگویند . پارچین را بگویند گاز بود و نطنز را بگویند پیک نیک بود و موشک را بگویند به هواپیما نزدیم و اگر بود اپراتور بود ....دروغ از کرونا بوگندو تر است.
بد نبود انقلابتان چهل سالی دوام پیدا کرده ظاهرا....باطنش که با کرام الکاتبین است.
مانده فقط یک ره بر فرزانه ی هشتاد ساله که گویا هنوز در فکر آرمانهای چهل ساله است و الا آشتان را باجایش خریده ایم....روی شما مردم هم حساب ویژه باز کرده ایم...چند ماهی هست که دارید از نطنز رد می شوید دیده اید که حفاظت پدافندی را از اطرافش زدوده اند....خوب خودمان دادیم زدوده اند برایمان
شما شک نکنید کشورتان را با همه مردمش با تمام مقدسات و معنویاتش با تمام افکار و آرمانهایش یک جا خریده ایم . معامله قرن همین است. در میدان عمل یکی دو نفر موی دماغ بودند یکیشان را سیزدهم دی زدیم . سیزدهم تیر هم که خود عملیات را آشکار شروع کردیم...این که چیزی به شما نمی گویند برای این که مساله قرار نیست ذهن شما و بچه هایتان را در گیر کند....اصلا به شما و جهان مربوط نیست همان کرونا برای جهانیان بس است . درست است که وضع زندگیتان بهتر نمی شود امنیتتان هم از بین می رود اما بدانید و آگاه باشید که ما داریم ابدیتمان را روی دنیای شما بنا می کنیم . انصاف بدهید ابدیت ما مهم تر است یا روزمره شما؟
