ریشه های آسمان
پنجشنبه, ۷ بهمن ۱۳۹۵، ۱۲:۲۲ ق.ظ
باز هم رومن گاری عزیز....
کتاب ریشه های آسمان را روی شانه های یک کشیک . یک شکارچی یک خانم مهربان دریک بار و یک فعال محیط زیست دنبال می کردم و باورم نمی شد وقتی ترد و نازک و لطیف چاد را روی قدمهای قلم سبک رومن گاری طی کردم موضوعی که این همه لطیف در مورد طبیعت و ریاکاری متمدنانه غرب و بدویت انسانی غیر غرب حرف زذه بود، در واقع می خواهد از احساس تنهایی انسان بگوید:
"آدمهایی را دوست ندارم که روان رنجوری خودشان به جای دیدگاههای فیلسوفانه می گیرند"
روحت شاد
