آرامتر
شنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۴۳ ب.ظ
بسمه
شاید چون تلگرم بسته است و کانالهای مصیبت خوان را نمی شنوم
شاید چون توی سفر اخیر، یک روحانی را تصادفی از کنار جاده سوار کردیم و تا برسد قم یک عالمه مصیبت هایی را که میشناختیم به نعمت تبدیل کرد و یک عالمه محدودیتهایمان را بست!
شاید چون علی رغم مریضی رفتم کوه
شاید هم چون همین الان یک ادالت کلد خورده ام
به هر حال می خواهم روشن تر بشوم مثبت تر می خواهم شب به شب صورتم را آبرسانی کنم!
هر چه پیشتر می رود دارم به یک نوع آشتی نفسانی سوق داده می شوم.
از الههم می خواهم که اخلاقم را خوب کند....سخت است مادر آدم ناگهان این همه روی سرش خراب شود!...برای فاطمه سخت شد! این کارها..الهمم می بخشید
