شور و شرم
هنوز شوری که یکجا جمع کردم و با آن سر بچه بیچاره فریاد کوبیدم در من فروکش نکرده است که شرم هم به این منظره طوفانی جلوه های ویژه هدیه می کند!
شرم کسی که چون تماسش را پاسخ نداده از همکاریش نا امید شده اند و کار را خودشان برده اند جلو!
شرم کسی که اشکهای پسر بچه ترسیده ی خوابزده ی کوچک را خودش باعث شده!
شرم کسی که لباس اناری شده به تن بچه اش می پوشاند!
شرم کسی که وقتی برای دفاع از دانشمندان ایرانی آغاز سخن می کند ناچار می شود اقرار کند همه چیزمان به بقراط و جالینوس و افلاطون و ارسطو منتهی شده!
شرم کسی که در برابر ش تمام جلوه های خشن نظام سرمایه داری می رقصند و خودش خوب می داند جز در این مملکت الکی مثلا اسلامی شده هیچ جا یک شبه مال مردم که ناموس حکومت است در کمال صلح و بدون در شدن ترقه ای ، این طوری نمی ترکد و به یک پنجم ارزش خودش نمی رسد!
ما را باید چه شود تا منفجر شویم؟
آیا منفجر نشدیم که به قول بی بی سی هزار و پانصد یا حالا به قول بیست و سی پانصد نفرمان در یکی دو روز توی خون و آتش پاره پاره شدند!
چه اشکی توی چشم من جوشید که خب خدا را شکر رهبر اکثرشان را شهید اعلام کرد و دیه و خسارتها را می خواهد بپردازد!
ای مملکت به فنا رفته ای گردانندگان خائن امور ...تا کی اینگونه باشد که شما جر بدهید ما بدوزیم و دوخته شویم؟
جنایات شما روی نظام سرمایه داری را و روی تمام جنایتهایی را که در جنگ جهانی رخ داد سفید کرده است!
شما مثل مرگ خاموش ما را گرفتید!
و بعد از این اگر توسط شما امام زمان هم دستگیر بشود ما نمی توانیم هیچ کاری بکنیم
شما ظهور امام زمان را خیلی عقب انداختید!
