اول برج

امروز اول برج است باز هم نشسته ایم دور هم به خون دل خوردن

اینبار به چشم مزدور بیگانه نگاهم می کنند رسما ...قبل از این هم بهتر نبوده اوضاعم اما نه به این محکمی 

البته که نمی توانم خودم را تبرئه کنم و اینجا بیهوده ترین کار همین است که بخواهی آرمانهای انقلابت را علی اصغر وار سر دست بگیری تا همانها هم از تیرها در امان نباشند

البته که نه تو و نه رهبرانت نمی توانید خودتان را کنار بکشید و بسنده کنید به این که ما در فکر های بلندمان فرداهای بهتری در نظر داشتیم اما ببخشید که نشد...

مساله این است که انقدر چشمها و گوشها از ایران اینترنشال پر است که نمی بینیم بیخ گوشمان برای بوتاکس و دندان از ینگه دنیا می آیند اینجا

و نمی فهمیم دید اقتصادی به مساله بیمه سلامت نداریم

ای کاش می توانستم کتاب اوباما را برای شان حجت کنم ...

ای کاش به جای تحلیلهای دیگران کمی همین کتاب اوباما را می خواندند ....از فرط شباهت اوضاع آمریکا به ایران 

از فرط وخامت رکودی که در آمریکا رخ داد و در جهان به بهانه های مختلف جلوه کرد و با پتک تحریم و تنش کشور سر به راه من را تقص جهان معرفی کرد تا بتواند این راحت نشستن ما را برآشوبد 

کاش بهانه هسته ای را می شکافتند تا به کنه ش برسند 

مساله رکود جهانی است و علتش میل بشر مدرن به تولید نکردن و مصرف کردن است

اقتصاد جهان به خاطر سرمایه داری سرطان گرفته است و ما که جای حساس این پیکره هستیم ...ای بسا مغزش یا قلبش ....بیشتر تیر می کشیم

آرمانهایمان ؟ کشورگشایی مان؟ آرزوی جهان شمول کردن ایده هایمان؟  حاشا و کلا

مگر در برادران کارامازوف نخواندی که نان و آزادی و جهان شمول شدن سه رکن اصلی جهانند و همگان به دنبالش هستند...کیست که نیست؟

به راستی از روی آنچه در کتابها خوانده ام دربحبوحه انقلابها ....رویارویی نفس گیر به صرف مرگ و خون در پیش است 

خیلی زودتر از آنکه فکرش را بکنیم ....من را خواهند زد