چون عشوه کنم در کارش
ایمان جان در دنیا حکما کیرکگور را پدر ایمان گرایی می خوانند.پدرت را می شناختی؟
شهسوار ایمان در قاموس کیرگکور همانا ابراهیم خلیل است.چرا که به قول او ابراهیم تمام هویت فردیش ، عقلش، اخلاقش و میوه و ثمره ی وجودش همو که صد سال به انتظارش نشسته بود را فدای ایمانش به غیب کرد....او حاضر شد علی رغم ندای عقل و وجدان و قلب فرزندی به قربانگاه ببرد که برای نبردنش هزار عذر موجه پیش رویش بود.
...
اشکال نگیرید که چرا اسم خارجی...چون حکمای ایرانی مکتبی به اسم ایمان گرایی ندارند....
عرفان گرایی ما درست مقابل ایمان گرایی آنهاست
ما ایرانیها دنبال شناخت بوده ایم همیشه....حتی دلمان را بدون شناخت....بیخیال
حالا پدر عرفان کیه؟
مولانا علی
هم در این زمینه تالیف دارد
هم در این زمینه زندگی کرده است
هم در این زمینه حکومت داری کرده و نظام تاسیس کرده و سیاست ورزیده
مانیفستش هم چیست اوج عالی مکتب کجاست
انجا توی محراب و خون پیشانی
آنجا که باریتعالی هر چه با خودش گفته چون عشوه کنم در کارش رسیده به این پیشانی شکافته
حالا مولای عارفان گوید...فزت و رب الکعبه
کار اسماعیل میهنم رسیده به خون
گوش کنید دارند می گویند
امسال سال خونه
س ید ع*لی سرنگونه
میهن عزیزم در کار تو کرشمه کرده ان د
میدانی اسماعیل جواب پدرش چه گفت
گفت حتما گردن میگذارم
اما دست و پایم را ببند تا دست و پازدنم مزاحمت نشود
میهن عزیزم ما را با ایمان و عرفان فاصله زیاد است از تو همانطور دفاع میکنیم که هر موجودی از موجودیتش دفاع میکند
این پستت رو چند بار خوندم. ترسناکه. منظورت رو توضیح بده دقیق متوجه بشم :)